No Gerês

Estes días e coincidindo coa ponte das Letra Galegas estamos a pasar uns dias en Portugal, concretamente no Gerês...

E precisamente por ser esta semana a conmemoración das Letras Galegas escribo esta entrada no Blogue de Camiñadas Grupo De Andainas Rías Baixas, en galego, que para iso é a nosa lingua nai...

O primeiro día foi un pouco unha toma de contacto... Viaxamos en coche facendo un pouco de turismo, visitamos San Bento da Porta Aberta... E relaxamos do stres da viaxe, na piscina do hotel...

Xa no domingo día 15 tentamos saír cedo a camiñar, mais enterámonos de que había no pobo un evento cultural e decidimos quedar para velo...

Era a chamada "Subida da Vezeira nas terras do Gerês"...Em palabras portuguesas:

"Quando a vezeira caminha para os verdejantes pastos da serra por altura do verão, passando no centro do Gerês"...

E que consistía en que un grupo de vacas, becerros e bois son acompañados pola xente, camiñando polo centro do pobo, e conducidos ata os pastos na montaña...

Como digo, quedamos a contemplar o espectáculo ao seu paso pola vila e logo continuamos a nosa andaina... Mais cal non sería a nosa sorpresa cando en plena ascensión voltamos a atoparnos co gando que seguía o mesmo camiño que nós... Tivemos que apartarnos para deixar paso...

A senda era realmente bonita... Cunha parte dura de difícil ascenso... E máis se pensamos no momento en que en pleno ascenso levas toda unha manada detrás, por un carreiriño en que só cabía... Ou a persoa, ou o animal... E este só tiraba cara arriba...

Logo veu a baixada... Non menos difícil...Con chan de pedriñas soltas...

Polo que recomendo á xente que queira intentar facer o "Percurso dos Currais" que se acompañe dun bo bastón que axuda moito nas baixadas...

Con todo, os sendeiristas, moi experimentados nas baixadas, descendemos esta parte a unha velocidade ultrasónica...(Ao mellor algo tiña que ver que era a hora de xantar...)

Espectacular a vista e a paisaxe que encontramos no chamado mirador "Da Pedra Bela" Im-presionante...

Alí encontrei estes versos do poeta portugués Miguel Torga:

PÁTRIA

Serra!

E qualquer coisa dentro de mim se aclama...

Qualquer coisa profunda e dolorida,

Traída,

Feita de terra

E alma.

Uma paz de falcão na sua altura

A medir as fronteiras:

Sob a garra dos pés a fraga dura,

e o bico a picar estrelas verdadeiras...

VER AS FOTOS DA CAMIÑADA